RECENZJA: Osobliwe i cudowne przypadki Avy Lavender - Leslye Walton
13:57
AUTOR: Leslye Walton
TYTUL
ORYGINALU: The Strange and Beautiful Sorrows of Ava Lavender
CYKL: jednotomowa
STRON: 299
WYDAWNICTWO:
SQN
DATA WYDANIA: 2 marca 2016
GATUNEK: Obyczajowa/Fantastyka/Thriller
NARRACJA: Pierwszoosobowa
CZAS CZYTANIA: 1 dzień
MOJA OCENA: ★★★★★★★★☆☆
PIERWSZE ZDANIE:
„Dla wielu byłam wcieleniem
mitu, uosobieniem najwspanialszej legendy i baśni.”
OPIS:
Zbliża
się magiczna noc przesilenia letniego...
Noc, w której niebo się otworzy, a powietrze wypełnią deszcz i pióra.
Ava urodziła się ze skrzydłami. Pragnie poznać prawdę, odnaleźć odpowiedzi na pytania dotyczące jej pochodzenia. Niezwykłe wypadki, cudowne zdarzenia, dziwne zbiegi okoliczności i baśniowe rozterki zaprowadzą ją tam, gdzie nie spodziewała się dotrzeć. Kawałek po kawałku odsłania pełną boleści i trosk historię rodziny Roux. Ava Lavender może być pierwszą, która uniknie zguby i ucieknie obojętności. Czy uda jej się odnaleźć prawdziwą miłość?
Dramat Avy rozpoczyna się, kiedy wielce pobożny Nathaniel Sorrows bierze ją za anioła, a jego obsesja na punkcie dziewczyny rośnie...
Noc, w której niebo się otworzy, a powietrze wypełnią deszcz i pióra.
Ava urodziła się ze skrzydłami. Pragnie poznać prawdę, odnaleźć odpowiedzi na pytania dotyczące jej pochodzenia. Niezwykłe wypadki, cudowne zdarzenia, dziwne zbiegi okoliczności i baśniowe rozterki zaprowadzą ją tam, gdzie nie spodziewała się dotrzeć. Kawałek po kawałku odsłania pełną boleści i trosk historię rodziny Roux. Ava Lavender może być pierwszą, która uniknie zguby i ucieknie obojętności. Czy uda jej się odnaleźć prawdziwą miłość?
Dramat Avy rozpoczyna się, kiedy wielce pobożny Nathaniel Sorrows bierze ją za anioła, a jego obsesja na punkcie dziewczyny rośnie...
RECENZJA:
Sięgając po tę książkę w
ogóle nie wiedziałam czego się spodziewać. Opis nie za wiele mi mówił, recenzje
nie zdradzały nic konkretnego. Teraz po jej przeczytaniu… nic się nie zmieniło.
Wydawałoby się, że ta powieść jest o niczym... A najlepsze jest to, że nie
potrafię określić czy to źle, czy dobrze. Gdyby ktoś spytał się mnie o czym
jest ta książka, otwarłabym usta, aby zacząć ją opisywać, ale po chwili
zdałabym sobie sprawę, że żadne słowa ich nie opuszczają. Takiej osobie
mogłabym powiedzieć, że „Osobliwe i
cudowne przypadki Avy Lavender” to historia Avy – oskrzydlonej dziewczyny
oraz jej rodziny trzy pokolenia wstecz i niewątpliwie byłby to trafny opis.
Jednak, gdybym powiedziała, że to powieść o szalonym, zaślepionym fanatyku,
który widzi to co chcę widzieć – nie minęłabym się z prawdą. Gdybym określiła
ją mianem książki o więzach rodzinnych, miłości, która pojawia się w najmniej
oczekiwanym momencie, odmienności i wyobcowaniu oraz o potrzebie akceptacji, to też
byłyby to poprawne określenia. Jak widać ta książka jest o niczym konkretnym, ale i o
wszystkim co ważne. Bo czy mogłam zdefiniować jej gatunek? Czy to fantastyka?
Powieść obyczajowa? Romans? A może thriller? Odpowiedź brzmi: żaden z tych
gatunków i wszystkie jednocześnie zarazem.
Sięgając po tę książkę w
ogóle nie wiedziałam czego się spodziewać. Opis nie za wiele mi mówił, recenzje
nie zdradzały nic konkretnego. Teraz po jej przeczytaniu… nic się nie zmieniło.
Wydawałoby się, że ta powieść jest o niczym... A najlepsze jest to, że nie
potrafię określić czy to źle, czy dobrze. Gdyby ktoś spytał się mnie o czym
jest ta książka, otwarłabym usta, aby zacząć ją opisywać, ale po chwili
zdałabym sobie sprawę, że żadne słowa ich nie opuszczają. Takiej osobie
mogłabym powiedzieć, że „Osobliwe i
cudowne przypadki Avy Lavender” to historia Avy – oskrzydlonej dziewczyny
oraz jej rodziny trzy pokolenia wstecz i niewątpliwie byłby to trafny opis.
Jednak, gdybym powiedziała, że to powieść o szalonym, zaślepionym fanatyku,
który widzi to co chcę widzieć – nie minęłabym się z prawdą. Gdybym określiła
ją mianem książki o więzach rodzinnych, miłości, która pojawia się w najmniej
oczekiwanym momencie, odmienności i wyobcowaniu oraz o potrzebie akceptacji, to też
byłyby to poprawne określenia. Jak widać ta książka jest o niczym konkretnym, ale i o
wszystkim co ważne. Bo czy mogłam zdefiniować jej gatunek? Czy to fantastyka?
Powieść obyczajowa? Romans? A może thriller? Odpowiedź brzmi: żaden z tych
gatunków i wszystkie jednocześnie zarazem.
Narratorką tej powieści jest
tytułowa Ava, która przytacza nam historię swojego życia. Jednak abyśmy mogli
ją dobrze zrozumieć, musi cofnąć się wiele lat wstecz do Francji - swojej
prababki, aby sukcesywnie przemieszczać się w górę drzewa genealogicznego.
Niewątpliwie członkinie rodu Avy miały interesujące życie, często naznaczone
bólem, jak i dziwnymi niewytłumaczalnymi zjawiskami. Każda z nich była
niezwykła na swój sposób, ale z drugiej strony były to zwykłe kobiety z
przyziemnymi potrzebami.
Klimat tej powieści jest
świetny, a osobliwa narracja potęgowała moje wrażenia. Czułam się jakbym
czytała jakąś baśń. Niewątpliwie pomógł w tym odbiorze styl autorki, który był
bardzo oszczędny, ale jednocześnie miał w sobie pewną magię i lekkość. Leslye
Walton ma talent do niezwykłych, malowniczych opisów otoczenia, ale nie tylko…
Książkę tę czułam wszystkimi zmysłami, szczególnie węchem. Zapach świeżo
upieczonego chleba, dalii w ogrodzie czy wiosennego deszczu ulatniał się z każdej strony. Aczkolwiek jedna
rzecz burzyła tę baśniową atmosferę…
… wątek kryminalny… a
dokładnie pewne elementy thrilleru, które autorka wplotła do powieści nie do
końca mnie przekonały. Miałam wrażenie, że Leslye Walton wcisnęła ten motyw
nieco na siłę. Wpadła na pomysł książki o dziewczynie ze skrzydłami, a później
pomyślała, że to za mało i musi coś dodać, bo będzie nudno. Dreszczyk emocji,
który podkręci lekko akcję. I takim sposobem powstał Nathaniel… Zdaje sobie
sprawę z tego, że z jednej strony wątek ten wzbogacił fabułę, ale z drugiej
zaburzył mój odbiór powieści.
Nie wiem czy moja recenzja w jakikolwiek
sposób naświetliła wam obraz tej książki. Zapewne nie. Ale wiecie co? To
dobrze, bo jest to powieść, którą trzeba odkryć samemu strona po stronie, rozdział
po rozdziale. Nie jestem tu po to, aby was zachęcać czy zniechęcać, bo sama po
poznaniu tej sagi rodzinnej mam mętlik w głowie. Aczkolwiek wiem jedno - niewątpliwie jest to pełna magii, piękna i
osobliwa historia zwykłej nastolatki, która pragnęła jednej rzeczy – normalnego
życia.
Książka została przeczytana w ramach wyzwania:
 |
 |
 |
0 komentarze