House of Readers: Brittainy C. Cherry

RECENZJA: Siła, która ich przyciąga - Brittainy C. Cherry

16:15

AUTOR: Brittainy C. Cherry

TYTUL ORYGINALU: The Gravity of Us

CYKL: Żywioły #4

STRON: 380

WYDAWNICTWO: Filia

DATA WYDANIA: 8 listopada 2017

GATUNEK: New Adult/ Romans

NARRACJA: pierwszoosobowa

BOHATER: Lucy / Graham

CZAS CZYTANIA: 2 dni

MOJA OCENA: ★★★★★★★★★☆

PIERWSZE ZDANIE:

„Nie jestem beznadziejnym człowiekiem, jednak za chwilę zrobię coś beznadziejnego.”

OPIS:

Z Grahamem Russellem nie byliśmy dla siebie stworzeni. Mną targały emocje, on pogrążony był w apatii. Ja śniłam na jawie, jego trawiły koszmary. Płakałam, podczas gdy jego oczy pozostawały suche.
Pomimo jego skutego lodem serca i mojego porywczego temperamentu, czasami łączyły nas chwile. Chwile, gdy patrzyliśmy sobie w oczy, dostrzegając skrywane w nich tajemnice. Chwile, gdy jego usta doświadczały moich obaw, a ja oddychałam jego bólem. Chwile, kiedy wyobrażaliśmy sobie jakby to było, gdybyśmy byli zakochani.
Dzięki tym chwilom unosiliśmy się ku chmurom, tam jednak dopadała nas rzeczywistość i jakaś siła zmuszała do zejścia na ziemię.
Graham Russell nie był mężczyzną, który potrafi kochać. Ja również nie byłam w tym dobra. Mimo to, gdyby dane mi było znów się zakochać, zatraciłabym się w nim już na zawsze.
Nawet jeśli przeznaczone byłoby nam roztrzaskać się o skały.

RECENZJA:

Tę recenzję piszę wiele dni po przeczytaniu czwartego tomu serii „Żywioły”, a to dlatego, że bałam się to robić na ‘świeżo’, gdyż emocje były zbyt silne, a chciałam trzeźwym okiem spojrzeć na tę historię, kiedy emocje trochę opadną. Dochodzę do wniosku, że niewiele pisarek potrafi wyzwolić we mnie tyle różnorakich uczuć. Brittainy C. Cherry z pewnością to potrafi, a „Siła, która ich przyciąga” to kolejna książka jej autorstwa, która trafiła wprost do mojego serca, złamała je i skleiła na nowo.

W każdym tomie mamy do czynienia z innymi bohaterami. Tym razem poznajemy Lucy oraz Grahama. Ona jest kwiaciarką, pełną energii i pozytywnego nastawienia. Jest ufna i ma serce na dłoni. Od długiego czasu jest w stałym związku z malarzem, a w życiu brakuje jej jedynie matki, która zmarła pięć lat wcześniej. On jest bestsellerowym pisarzem, który emocje trzyma na wodzy. Jest poważny, wszystko ma zaplanowane, od dawna nie pozwolił sobie na jakiekolwiek uczucia. Lucy oraz Graham poznają się dość niecodziennej scenerii – na pogrzebie. Są przeciwnościami niczym dzień i noc, oboje działają sobie na nerwy, ale czyż przeciwieństwa się nie przyciągają?

Kiedy zaczęłam czytać tę powieść nieco się obawiałam. Czego konkretnie? Ano, trójkąta miłosnego, a nawet czworokąta, gdyż zarówno Lucy, jak i Graham są w związku. Na szczęście moje obawy szybko zostały rozwiane. Cherry nie bawi się w takie rzeczy za co ją ubóstwiam! Stworzyła piękną, chwytającą za serce historię miłosną, która może nie jest wybitnie zaskakująca, nie ma oryginalnej konstrukcji, ale jest tak pięknie napisana, przepełniona tyloma emocjami, że nie sposób jej nie docenić.

Jak w każdej powieść Cherry, tak i w „Sile, która ich przyciąga” mamy narrację pierwszoosobową naprzemienną, dzięki czemu mamy szansę dobrze poznać głównych bohaterów. Lucy jest jak otwarta księga – to Graham stanowi największą zagadkę. Dlaczego jest taki surowy i oschły? Co się stało w jego życiu? Autorka postanawia nam to wyjaśnić stosując retrospekcje. Cofamy się do lat jego dzieciństwa, kiedy był jeszcze ufnym chłopcem. Nie brakowało również postaci drugoplanowych. Niewątpliwie największą rolę odegrali zarówno Marie, siostra Lucy (znienawidzona przeze mnie, jak mało kto), jak i Oliver, profesor Grahama oraz jego najlepszy przyjaciel, którego podziwiałam za postawę i oddanie.

Przy powieściach Brittainy C. Cherry trudno o jakikolwiek zawód. Ukazuje jak wpływa na nas społeczeństwo i jakie zachowania na nas wymusza. Podkreśla, że należy poszukiwać szczęścia nawet kosztem ogólnie przyjętych zasad, nawet kosztem wystawienia się na krytykę. Autorka po raz kolejny udowodniła, że jest mistrzynią w tworzeniu wzruszających historii, które wywołują łzy, ale również dają nadzieję, iż mimo przeciwności losu, trzeba znaleźć w sobie siłę i walczyć o miłość i swoje szczęście. Nawet z oklepanego schematu potrafi wydobyć piękno. Czekam na kolejne powieści autorki!

RECENZJA: Woda, która niesie ciszę - Brittainy C. Cherry

10:37

AUTOR: Brittainy C. Cherry

TYTUL ORYGINALU: The Silent Waters

CYKL: Elements. Żywioły #3

STRON: 400

WYDAWNICTWO: Filia

DATA WYDANIA: 21 czerwca 2017

GATUNEK: Romans/New Adult

NARRACJA: pierwszoosobowa

BOHATER: Maggie/Brooks

CZAS CZYTANIA: 1 dzień

MOJA OCENA: ★★★★★★★★★☆

PIERWSZE ZDANIE:

„Chwile.”

OPIS:

Ulotne chwile.
Nasze życie jest tylko ich sumą. Niektóre są bolesne, pełne cierpienia. Inne piękne, pełne nadziei i przyszłych obietnic.
Miałam w życiu wiele ważnych, zmieniających, stawiających przede mną wyzwania chwil. Momentów, które przerażały i pochłaniały. Jednak największe z nich – najbardziej wzruszające i chwytające za serce – dotyczyły jego.
Miałam dziesięć lat, gdy straciłam głos. Skradziono dużą część mnie, a jedyną osobą, która naprawdę mnie słyszała, był Brooks Griffin. Stanowił światło moich mrocznych dni, był obietnicą jutra, dopóki jego samego nie spotkała tragedia. Dramat, który zatopił go w morzu wspomnień.
Oto historia chłopaka i dziewczyny, którzy kochali siebie nawzajem, ale nie kochali samych siebie. Opowieść o życiu i śmierci. O miłości i niedotrzymanych obietnicach.

RECENZJA:

W wieku dziesięciu lat Maggie gubi się w lesie i jest świadkiem i uczestnikiem przerażającego wydarzenia. Zostaje jej skradzione nie tylko niefrasobliwe dzieciństwo, ale przede wszystkim poczucie bezpieczeństwa oraz głos. Dziewczynka przestaje się odzywać i nie chcę wychodzić z domu. Nikt nie potrafił na nią wpłynąć i ukoić jej w cierpieniu, oprócz Brooksa – sąsiada, który postawił sobie za punkt honoru, aby być najlepszym przyjacielem dla Maggie.

„Miłość nie polega na byciu z kimś jedynie w słonecznych dniach. Oznacza trwanie przy tym kimś nawet w burzowe noce.”

Zacznę od tego, że jeśli szukacie oryginalnej i niepowielającej schematów powieści to… źle trafiliście. Dla mnie, czyli osoby, która bardzo lubi gatunek New Adult „Woda, która niesie ciszę” powielała sporo stereotypów. Wszystkie wydarzenia były do przewidzenia, a nawet elementy thrillera, które wprowadziła Cherry były bardzo sztampowe. Ale wiecie co? Mam to w głębokim poważaniu, gdyż cała otoczka, którą stworzyła autorka w postaci protagonistów i relacji miedzy nimi, zadośćuczyniły mi wszystkie te małe niedociągnięcia.

Maggie była beztroskim, rozgadanym i bardzo żywiołowym dzieckiem i wszystko to ulatuje, jak dmuchawiec na wietrze. Zmienia się w mgnieniu oka, co dla jej rodziny jest ogromnym ciosem. Każdy przeżywa to na swój sposób, ale nie da się ukryć, że to jedno wydarzenie zmieniło cale otoczenie Maggie, a nie tylko ją samą. Co mi się podobało to to, że autorka ukazała te zmiany na przestrzeni lat – zachowanie jej rodziny ulegało ciągłym przeobrażeniom. Jej tata, siostra, brat, macocha czy Brooks – każdy z nich przeżywał krzywdę bliskiej osoby w inny sposób.

„Czasami słowa były bardziej puste niż cisza.”

Teraz pora na małe marudzenie. Zachowanie Maggie momentami było dla mnie niezrozumiałe. Wiem, że przeżyła traumę, a ludzie różnie reagują na taki szok i nawet nie próbuję postawić się w jej sytuacji, ale tyle lat milczenia? Nie mogę dokładnie napisać o co mi chodzi, bo wiąże się to z tym pamiętnym dniem, ale dla mnie zachowała się egoistycznie. Natomiast Brooks był ideałem chłopaka – otwarty, utalentowany, czarujący. Każdy go kocha i wielbi. Ich związek nie należał do lekkich i przyjemnych. Los rzucał im kłody pod nogi i niejednokrotnie ich ścieżki się rozchodziły. Uwielbiałam relację ich łączącą, porozumienie, które ich zjednoczyło i uczucie, które nie gasło mimo przeciwności. Autorka potrafiła znaleźć złoty środek. Nie przekombinowała w żadną stronę. Było idealnie.

„Wcześniej nie wiedziałem, że w milczeniu można tak wyraźnie usłyszeć czyjś głos.”

Jednak postaci pierwszoplanowych zdeklasowali ci, którzy czaili się gdzieś w tle. Szczególnie pani Boone – zrzędliwa starsza kobieta, sąsiadka i wróciółka (wroga przyjaciółka) Maggie. Jej sposób bycia mnie rozbrajał. Jej osoba wprowadzała kapkę humoru, ale i sentymentalizmu. Do śmiechu doprowadzili mnie też przyjaciele Brooksa – Rudolf oraz Oliver. Bliźniacy, którzy prowadzili irracjonalne kłótnie. Na uwagę zasługują również rodzice Maggie, którzy przeżywali krzywdę córki w odmienny sposób. Doprowadziło to do tego, że sami zaczęli się gubić w swoim życiu.

„-Ach, będzie dobra, jeśli nie boicie się bliskości.

- Nie – odparł Oliver, chwytając głowę Rudolfa pod pachę. – Lubimy się przytulać.

- Boże, nienawidzę cię! – rzucił Rudolf.

- Przestań, braciszku. Co ci wcześniej mówiłem? Nie musisz nazywać mnie Bogiem. Wystarczy „wasza wysokość”.”

W książkach New Adult ochoczo stosowanym elementem jest pasja, która zniewala bohaterów i tak było tym razem. Po pierwsze – książki, książki i jeszcze raz książki! Co byście robili będąc zamkniętym w domu? Czytali masę książek! I właśnie to robi Maggie. Ilość tytułów jakie się przewijają przez powieść Cherry jest zatrważająca. Dziewczyna czyta nie po to by uciec od świata, ale by go odkrywać. Powieści są drogowskazem w jej zburzonym życiu, a swoją pasją zaraża innych. Po drugie, mamy muzykę, która wręcz opętała Brooksa. Marzy on o karierze muzycznej, gra w raz zespołem w garażu Maggie. Piosenki przewijały się tu równie często, jak literatura.

Ta książka jest piękna. Historia Maggie oraz Brooksa jest prosta i może mało zaskakująca, ale chwyta za serce i wywołuje cały wachlarz emocji. Były momenty, które wzruszały, ale też mnóstwo takich, które wywoływały uśmiech na mojej twarzy. Jestem oczarowana tą książką, w której dominowały gesty, a słowa były zbędne. Jest to powieść o bólu, samotności oraz o walce ze słabościami. Ukazuje, że miłość może przezwyciężyć wszystko – nawet najgłębiej zakorzenione koszmary.

„Czas pożegnać się z przeszłością i znaleźć przyszłość.”

Cykl „Elements. Żywioły”:

1.Powietrze, którym oddycha | 2.Ogień, który ich spala | 3. Woda, która niesie ciszę | 4. The Gravity of Us

Książka została przeczytana w ramach wyzwania:

RECENZJA: Ogień, który ich spala - Brittainy C. Cherry

16:31

AUTOR: Brittainy C. Cherry

TYTUL ORYGINALU: The Fire Between High&Lo

CYKL: Elements. Żywioły #2

STRON: 450

WYDAWNICTWO: Filia

DATA WYDANIA: 25 stycznia 2017

GATUNEK: New Adult

NARRACJA: pierwszoosobowa

BOHATER: Alyssa / Logan

CZAS CZYTANIA: 1 dzień

MOJA OCENA: ★★★★★★★☆☆☆

PIERWSZE ZDANIE:

„Chłopak w czerwonej bluzie gapił się na mnie, stojąc w kolejce do kasy.”

OPIS:

Był sobie kiedyś chłopiec, którego pokochałam.
Logan Francis Silverstone był moim zupełnym przeciwieństwem. Kiedy tańczyłam jak urzeczona, on podpierał ścianę. Przeważnie milczał, podczas gdy mnie trudno było uciszyć. Uśmiech przychodził mu z wysiłkiem, natomiast ja unikałam smutku.
Pewnej nocy dostrzegłam ciemność, która czaiła się głęboko w nim.
Każdemu z nas czegoś brakowało, jednak razem mieliśmy wszystko. Z obojgiem było coś nie tak, ale obok siebie zawsze czuliśmy, że wszystko jest jak należy. Byliśmy jak spadające gwiazdy przecinające nocne niebo w poszukiwaniu życzenia, modlące się o lepsze jutro.
Aż do dnia, w którym go straciłam. Jedną pochopną decyzją zaprzepaścił nasz związek.
Był sobie chłopiec, którego pokochałam.
I przez kilka krótkich chwil - trwających tyle co oddech, co szept - pomyślałam, że może i on mnie kocha.

RECENZJA:

Życie Logana to piekło. Od dziecka ma kontakt z narkotykami, dilerami i przemocą. Jego matka jest uzależniona od używek, jego ojciec nimi handluje, a on coraz bardziej zatraca się w tym świecie. Pewnego dnia, całkiem przypadkiem wpada na słodką, serdeczną Alyssę, która zostaje jego najlepszą przyjaciółką. Dziewczyna pochodzi z bogatej rodziny, przed nią świetlana przyszłość. Wydawałoby się, że tę dwójkę dzieli wszystko, jednak zadziwiająco łatwo zdobywają swoją sympatię i zaufanie. Chcieliby, aby na tym się skończyło, ale czy zdołają poskromić uczucie buzujące w ich wnętrzach? Uczucie, które spala ich od środka...

Najgorszą częścią tej książki był początek, który zwiastował niezbyt oryginalne New Adult. On. Poturbowany przez los, bez celu i nadziei na przyszłość, staczający się na samo dno. Narkotyki stały się dla niego wyzwoleniem i ratunkiem od cierpienia. Ona. Uzdolniona pianistka z apodyktyczną matką i ojcem, który woli rozwijać swoją karierę, niż skupić się na rodzinie. Obydwoje są pozbawieni jednego – miłości. Postanawiają ją znaleźć w swoich objęciach. Ukojenie, ucieczka przed bólem, samotnością i cierpieniem. Dla mnie to brzmi szalenie stereotypowo. Dwie złamane dusze i wielka, namiętna miłość, rodząca się znikąd. Kiedy się pojawia wszystkie problemy pryskają jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki. Tak, z początku wszystko zmierzało w tym kierunku. Zmierzało, ale zboczyło z tej ścieżki, co niezmiernie mnie ucieszyło…

Pierwsze rozdziały były bardzo emocjonalne, pod tym względem, że Brittainy C. Cherry zrzucała na Logana i Alyssę wielkie nieszczęścia. Co rusz spotykała ich jakaś tragedia. Zaczęłam się zastanawiać: „poważnie? Czy to nie za dużo?” Według mnie autorka troszkę przeholowała, ale później akcja się uspokoiła, co zdecydowanie było wielkim plusem. Losy tej pary nie potoczyły się tak, jak się spodziewałam. Autorka mocno mnie zaskoczyła. Zaczęliśmy się skupiać na poszczególnych postaciach, a nie na Loganie czy Alyssie, jako parze. Poznaliśmy ich rozterki, obawy i zmartwienia. Problemy rodzinne i sposób z radzenia sobie z nimi odgrywał tutaj bardzo dużą rolę. Autora skupiła się na matce Logana oraz na jego przyrodnim bracie Marcusie. Kilka retrospekcji pozwoliło nam zrozumieć, jak trudne życie miał chłopak. Od małego musiał zmagać się z czymś, z czym nie powinno się zetknąć żadne dziecko.

Uczucie między Alyssą a Logenem rozwijało się w przyzwoitym tempie. Wybuch wielkiej miłości poprzedził długi okres koleżeństwa, podczas którego zdawali sobie sprawę ze swoich uczuć, ale obawiali się postawić kolejny krok, aby nie zrujnować łączącej ich przyjaźni. Przez długi czas balansowali na krawędzi. Jednak było wiadomo, że ktoś w końcu musi się przełamać. Kiedy w końcu to się stało, czuć było, że to uczucie jest kruche i delikatne. Wielka miłość i namiętność to nie wszystko, a Logan i Alyssa boleśnie się o tym przekonali. Należy żyć w zgodzie ze sobą samym, aby znaleźć ukojenie w drugiej osobie.

Dochodzę do wniosku, że w książkach Brittainy C. Cheryy jest trochę za słodko. Czułe i wzniosłe wyznania uczuć sypią się tutaj jak konfetti. Na początku tragedia goni tragedię, a koniec to deszcz miodu. Istna sielanka. Każdy puzzel znajduje swoje miejsce, marzenia się spełniają, jest jak w bajce. Trochej mnie to nie przekonuję, ale nie mogę jej odmówić emocjonalności oraz tego, że po prostu dobrze mi się ją czytało. Kilka godzin lektury minęło, jak z bicza strzelił.

„Ogień, który ich spala” to książka o poświęceniu, oddaniu i walce o drugiego człowieka. Ukazuje siłę uzależnienia narkotykowego, jak trudno z niego wyjść i jak nałóg oddziałuje na wszystkich wokół. Podkreśla siłę więzów rodzinnych, ale i zwraca uwagę na to, że geny nie rozstrzygają tego, jaką drogą ktoś podąży - nie warunkują naszego życia i tylko od nas, od naszej silnej woli zależy, jak pokierujemy własnym losem. Te jakże trudne tematy autorka skontrastowała z miłością mogącą przetrwać wszelkie turbulencje. Nie brakuję tu wyniosłych wyznań miłosnych, nieposkromionych uniesień oraz rozstań rozdzierających serce.

Cykl „Elements. Żywioły”:

1.Powietrze, którym oddycha

2. Ogień, który ich spala

3. The Silent Waters

4. The Gravity of Us

Książka została przeczytana w ramach wyzwania:

RECENZJA: Powietrze, którym oddycha - Brittainy C. Cherry

14:57

RECENZJA: Art & Soul - Brittainy C. Cherry

11:45

AUTOR: Brittainy C. Cherry

TYTUL ORYGINALU: Art & Soul

CYKL: jednotomowa

STRON: 432

WYDAWNICTWO: Filia

DATA WYDANIA: 16 marca 2016

GATUNEK: Young Adult

NARRACJA: pierwszoosobowa

BOHATER: Aria (16 lat) / Levi (17 lat)

CZAS CZYTANIA: 2 dni

MOJA OCENA: ★★★★★★★★☆☆

PIERWSZE ZDANIE:

„Mama znów się zamartwiała.”

OPIS:

W szkole średniej byłam młodą, niepozorną artystką.
Nie zauważano mnie. Pomijano. Olewano.
Teraz jestem Arią Watson... „Tą” dziewczyną.
Jedna zła decyzja i zostałam zauważona – przypięto mi etykietkę puszczalskiej. Zostałam zdzirą.
Śmieciem.
I już nigdy nie będę niewidzialna.
Szczególnie dla Leviego Myersa. Był dziwnym chłopakiem o pięknej duszy, który zaakceptował i zrozumiał ukrytą w moim wnętrzu zbolałą dziewczynę.
Nie planowałam się zakochać. Jednak czy mogłam oprzeć się jego obietnicom? Przebaczeniu? Przyszłości, o której już prawie przestałam marzyć?
Byliśmy rozbici. Poznaczeni bliznami. Byliśmy dziwni i piękni zarazem.
Byliśmy dwiema zagubionymi duszami, które trzymały się jedynej rzeczy mogącej je spoić.
Siebie nawzajem.

RECENZJA:

Poznajcie Levi’ego, 17-letniego chłopaka, który jest rozdarty między swoją nadopiekuńczą matką, mającą problemy natury psychicznej, a ojcem, który go opuścił, kiedy miał dziesięć lat i nie chciał z nim utrzymywać dalszych kontaktów. Levi za wszelką cenę postanawia to zmienić. Na ostatni rok szkoły średniej przeprowadza się do Mayfair Heights, by zamieszkać z ojcem i odbudować zerwaną więź.

Aria Watson ma kochającą i wspierającą rodzinę, ale jeden błąd zepsuł wszystko. Odtąd nic nie będzie takie samo. Wyśmiewana i szykanowana przez rówieśników ma wsparcie tylko w swoim najlepszym przyjacielu Simonie. Jednak pojawia się ktoś jeszcze. Chłopak, który rozumie ją jak nikt inny. Obydwoje noszą w sobie ból i cierpienie. Przy nim czuje się smutnie szczęśliwa. Levi jest najlepszym z oksymoronów.

„W niektórych słownikach znajduje się nawet sto pięćdziesiąt tysięcy haseł. Oznacza to sto pięćdziesiąt tysięcy słów i jeszcze więcej ich znaczeń. Niektóre słowa są głupie, inne ranią.

Niektóre są radosne, inne gniewne. Tak wiele liter składało się na tak wiele różnych sposobów, tworząc tak wiele słów i ich unikatowych znaczeń.

Mnóstwo, a mimo to pod koniec pozostało tylko jedno. Jedyne, które jednocześnie oznaczało niebo i piekło, słońce i deszcz, dobro i zło, piękno i brzydotę. Jedyne, które miało sens, gdy wszystko wokół było trudne, bolesne i bezwzględne.

Miłość.”

Miałam przyjemność poznać prozę Brittainy C. Cherry dzięki książce „Kochając pana Danielsa” i kończąc ją wiedziałam, że jeśli tylko zostanie wydana kolejna powieść autorki, to biorę ją w ciemno. Jednak sięgając po „Art & Soul” spodziewałam się czegoś podobnego do debiutanckiej książki Cherry czyli romansu podchodzącego pod gatunek New Adult, ale okazało się inaczej. W moim mniemaniu drugi tytuł skłania się bardziej ku młodzieżówce z mocnym wątkiem obyczajowym. Według mnie „Art & Soul” to połączenie trzech książek: „Wszystkich jasnych miejsc” Niven, „Ostatniej piosenki” Sparksa oraz „Oddam ci słońce” Nelson. Nie chodzi o to, że wydarzenia są podobne. Łączy ich klimat: lekko pesymistyczny i przytłaczający oraz w przypadku dwóch ostatnich tytułów: sztuka, która odgrywa w tych książkach ogromną rolę. Levi jest uzdolnionym skrzypkiem. Grając na instrumencie oddaje swoją duszę. Natomiast Aria wylewa na płótno swoje emocje. Kolejnym elementem spajającym te tytuły jest rodzina, wartości rodzinne i więzy krwi. Nie ważne co zrobimy, nie ważne jakie błędy popełnimy, to rodzina zawsze pozostanie w naszym życiu – wspierająca i pokrzepiająca.

„Czasami miłość do kogoś można wyrazić jedynie tak, że się znika z jego życia.”

Główni bohaterowie byli naprawdę przyzwoici. W szczególności polubiłam Levi’ego. Chłopaka zatracającego się w muzyce i czerpiącego z niej pocieszenie. Potrafiącego szczelnie ukrywać swój smutek i ukazywać fałszywe emocje, które inni spodziewają się zobaczyć. Nauczył się ukrywać swój ból za kłamstwami i uśmiechami. Patrząc na niego ludzie widzieli otwartego i zabawnego nastolatka, ale to była tylko zewnętrzna powłoka.

Aria była momentami nieco denerwująca, ale wybaczaj jej ze względu na sytuację, w której się znalazła. Była zmuszona przedwcześnie dojrzeć i podejmować trudne życiowe decyzje. Często było jej ciężko, ale radziła sobie nadzwyczaj odważnie.

Godny uwagi jest również Simon. Najlepszy przyjaciel Arii. Chłopak, który nie zastanawia się nad słowami, które opuszczają jego usta. Jest bardzo spontaniczny i rzuca rozbrajającymi tekstami, które niejednokrotnie mnie rozśmieszały. Jego życie również nie należy do najłatwiejszych. Wini się za pewne wydarzenie z przeszłości, które zostawiło piętno na jego rodzinie.
Jak widać tragedii nie brakuje. Czasami zastanawiałam się czy autorka nie przesadziła z nagromadzeniem osób z trudną sytuacja życiową. Każdy bohater, który pojawia się w "Art & Soul" walczy z demonami przeszłości lub ma nieciekawą sytuację w teraźniejszości. Może Brittainy C. Cherry wyszła z założenia, że nieszczęścia się przyciągają.

Sam wątek romantyczny był przewidywalny, jak i cała książka, ale myślę, że w takich powieściach to w ogóle nie jest istotne (przynajmniej takie jest moje zdanie). Bardzo podobało mi się uczucie rodzące się między Arią i Levim. Było delikatne i subtelne. Z początku połączyła ich przyjaźń, która z czasem przekształciła się w głębsze uczucie. Byli dla siebie wsparciem i otuchą w cierpieniu.

„Moje serce wierzyło w spokojny, prosty rodzaj miłości. W miłość, która została stworzona przed czasem, większą niż nałożone na nas ograniczenia. W miłość, której nie hamował wiek, która nie miała barier, która dotyczyła jedynie dusz dwojga ludzi. Moje serce nie pozostawiało mi wyboru.

„Kochaj otwarcie”, szeptało. „Kochaj bezwarunkowo”, błagało. „Kochaj mimo trudności”, uczyło. „Kochaj w tej chwili”.

To było jednocześnie straszne i piękne, prawda? Kiedy serca nie obchodziło to, co myślała głowa.”

„Art & Soul” jest momentami nieco depresyjna, smutna, ale jednocześnie ma wydźwięk pozytywny i daje nadzieję. Powieść przywraca wiarę w ludzi i co najważniejsze uczy, że może spaść na człowieka wiele niepowodzeń, tragedii, ale ze wsparciem przyjaciół i rodziny można poradzić sobie z najgorszym.

„Czasami trzymanie się za małe palce było najlepszym rodzajem tulenia.

Czasami całus w czoło był najlepszym rodzajem pocałunku.

Czasami tymczasowe uczucie było najlepszym rodzajem miłości.”

Książka została przeczytana w ramach wyzwania:

Wyzwania

RECENZJA: Siła, która ich przyciąga - Brittainy C. Cherry

RECENZJA: Woda, która niesie ciszę - Brittainy C. Cherry

RECENZJA: Ogień, który ich spala - Brittainy C. Cherry

RECENZJA: Powietrze, którym oddycha - Brittainy C. Cherry

RECENZJA: Art & Soul - Brittainy C. Cherry

Obserwatorzy

Facebook

Kategorie

Archiwum bloga

Wydawnictwa

Popularne posty

Lubimy Czytać

Formularz kontaktowy

Wyzwania

RECENZJA: Siła, która ich przyciąga - Brittainy C. Cherry

RECENZJA: Woda, która niesie ciszę - Brittainy C. Cherry

RECENZJA: Ogień, który ich spala - Brittainy C. Cherry

RECENZJA: Powietrze, którym oddycha - Brittainy C. Cherry

RECENZJA: Art & Soul - Brittainy C. Cherry

Obserwatorzy

Facebook

Kategorie

Archiwum bloga

Wydawnictwa

Popularne posty

Lubimy Czytać

Formularz kontaktowy

Autorzy

Gatunek

Oceny