RECENZJA: Zniewolony książę - C.S. Pacat

16:15

Autor: C.S. Pacat

Tytul oryginalu: Captive Prince

Cykl: Zniewolony książę #1

Stron: 312

Wydawnictwo: Studio JG

Data wydania: 18 maja 2018

Gatunek: Fantastyka/LGBT

Narracja: trzecioosobowa

Bohater: Damienos (25 lat)

Czas czytania: 2 dni

Moja ocena: ★★★★★★★☆☆☆

PIERWSZE ZDANIE:

„- Słyszeliśmy, że wasz książę utrzymuje własny harem – powiedziała lady Jokasta.”

OPIS:

Po śmierci króla Akielos prawowity następca tronu, książę Damen, zostaje zostaje pojmany i wtrącony do lochu. Jego przyrodni brat pozbawia go tożsamości i wysyła jako niewolnika do haremu księcia wrogiego kraju. Od tego momentu Damen musi znaleźć sposób, aby przeżyć na dworze, za którego kulisami toczy się podstępna walka o tron, w którą mimowolnie zostaje wplątany.
Niegdyś potężny wojownik, teraz obdarty z godności niewolnik będzie musiał walczyć o przetrwanie sprzymierzając się ze swoim największym wrogiem. Jego nowy pan, książę Laurent, jest bowiem równie urodziwy co wyrachowany i śmiertelnie niebezpieczny. Jedno jest pewne – tożsamość Damena musi pozostać tajemnicą. W końcu ten, którego pomocy potrzebuje, ma najwięcej powodów, aby go nienawidzić...

RECENZJA:

Na polskie wydanie „Zniewolonego księcia” czekałam od dawna, więc gdy w końcu się doczekałam, nie potrafiłam okiełznać entuzjazmu i swego rodzaju zdziwienia, gdyż nie sądziłam, że ta pozycja tak szybko pojawi się na naszym rynku wydawniczym. Jednak wiedziałam jedno – muszę jak najszybciej ją przeczytać!

Zacznijmy od nakreślenia fabuły. Książę Damienos zostaje zdradzony przez swojego przyrodniego brata, który po śmierci króla skutecznie przeprowadził zamach stanu, oddając w seksualną niewolę prawowitego dziedzica korony i tym samym zasiadając na tronie królestwa zwanego Akielos. Damienos, jako dar niedawno zawartego sojuszu z Vere trafia do pałacu przed oblicze regenta i jego 20-letniego bratanka, który niebawem przejmie władzę. Jak się wkrótce okazuje, książę Laurent za swoim seraficznym obliczem skrywa przebiegły i manipulatorski charakter. Aby przeżyć i zachować swoją tożsamość w tajemnicy, Damienos będzie musiał odnaleźć się w świecie, gdzie dworskie intrygi i polityczne konszachty są na porządku dziennym.

Sięgając po „Zniewolonego księcia” trzeba przygotować się na dość kontrowersyjną tematykę, gdyż C.S. Pacat stworzyła społeczeństwo, w którym niewolnictwo jest czymś naturalnym – szczególnie wśród arystokracji. Możni tego świata otaczają się seksualnymi sługami, którzy muszą spełnić każdą, nawet najbardziej wyuzdaną zachciankę swego pana. A do tego w Vere nie jest mile widziane łączenie się w heteroseksualne pary, gdyż spłodzenie bękarta jest czymś haniebnym i budzącym strach. W związku z tym homoseksualizm jest czymś powszechnym. Na dworze Vere jesteśmy świadkami zwyrodniałego traktowania niewolników: gwałtów, publicznych stosunków seksualnych. Takie zachowanie budzi wśród zepsutej arystokracji co najwyżej chore zainteresowanie, jest to dla nich widowisko. Całość przywodzi nieco na myśl cywilizacje starożytnego Rzymu.

Zaskoczyło mnie to, że cały środek książki skupia się głównie na przybliżeniu nam trudnej sytuacji niewolników i ukazanie dwóch stron tego problemu. Jedni odnaleźli się w tym świecie wprawnie manipulując, aby zdobyć jak najmocniejszą pozycję. Drudzy po prostu pragną przetrwać. Autorka kładzie również nacisk na ukazanie, jak długoletnie szkolenie do tej roli wpływa na ich służalczość, oddanie, spolegliwość. Nie ukrywam, że z czasem brakowało mi jakiejś zmiany, czegoś co ruszyłoby akcję do przodu. Dopiero w ostatnich kilkudziesięciu stronach ponownie wracamy do kwestii politycznych i szeroko zakrojonych spisków.

Akcja książki ogranicza się głównie do pałacu, co w znacznej mierze zawęża obraz reszty świata, nie ukazując życia zwykłych obywateli czy chociażby obszerniejszego uwydatnienia architektury i krajobrazu. Skupiamy się na najwyższym szczeblu władzy. Mamy dość dobrze przedstawiony system polityczny, liźnięta została historia królestw. Aczkolwiek wyraźnie brakowało mi mapy, dzięki czemu łatwiej byłoby wyobrazić sobie topografię kontynentu – na szczęście udało mi się znaleźć ją w Internecie.

Na szczególną uwagę zasługują bohaterowie. W moim mniemaniu nie są to postaci, które łatwo obdarzyć sympatią. Potrzebujemy czasu, aby się do niech przekonać, co traktuje jako duży plus. Damen jest człowiekiem, który nie jest pozbawiamy wad. Trafiając do Vere przeżywa swego rodzaju szok kulturowy. Natomiast regenta oraz jego bratanka trudno jednoznacznie scharakteryzować. Napiszę tylko tyle, że ten pierwszy jawi się jako rozsądny władca dążący do pokoju, a ten drugi jako okrutny i nieokiełznany młokos, pragnący zemścić się na Akielos. Co ciekawe relacja między Laurentem a Damenem posuwała się wręcz w zwolnionym tempie. Mężczyźni początkowo czują do siebie odrazę, która z biegiem czasu zamienia się najwyżej w ponurą akceptację. Scen erotycznych nie ma dużo, ale jeśli już występują są mocne, amoralne - aczkolwiek co ciekawe nie ma żadnej między książętami.

Jeśli chodzi o fabułę, naszła mnie pewna refleksja - czemu Kastor nie zabił Damienosa? Pozostawiając go przy życiu tylko prosi się o problemy. Przecież wiadomo, że zdradzony książę nie pozostanie bierny. Wątpię, aby oszczędził przyrodniego brata dlatego, że przemawiało przez niego sumienie (nie było podane, jak zmarł król, ale wątpię, aby był to zbieg okoliczności). Zdaje sobie sprawę, że bez tego elementu nie byłoby książki, ale mimo wszystko to trochę krótkowzroczne zagranie.

Po lekturze „Zniewolonego księcia” czuje duży niedosyt, gdyż w moim mniemaniu książka jest za cienka, przez co mam wrażenie, że nie został należycie wykorzystany jej potencjał. Oczywiście jest to trylogia, więc ten pierwszy tom można traktować jako wstęp do większej całości. Mamy tutaj dość powszechny wątek konfliktu między dwoma królestwami, poniżonego księcia łaknącego zemsty, a całość okraszona została jakby nie patrzeć kontrowersyjną, ale mimo wszystko całkiem ciekawą hierarchią społeczną. Jakby tego było mało nie brakuje sączących się ze wszystkich stron spisków, intryg oraz bohaterów, których intencje trudno rozszyfrować. Czy zachęcam do sięgnięcia? Zważywszy na to, że książka jest skandalizująca, momentami wulgarna i rozpustna, każdy indywidualnie powinien zdecydować, czy jest to coś dla niego.

Trylogia „Zniewolony książę”:

1. Zniewolony książę

2. Prince’s Gambit

3. Kings Rising

Za udostępnienie egzemplarza do recenzji dziękuję:

RECENZJA: Byliśmy Łgarzami - E. Lockhart

09:40

Autor: E. Lockhart

Tytul oryginalu: We Were Liars

Cykl: jednotomowa

Stron: 240

Wydawnictwo: YA!

Data wydania: 16 kwietnia 2015

Gatunek: Young Adult

Narracja: pierwszoosobowa

Narracja: Cadence Sinclair-Eastman

Czas czytania: 1 dzień

Moja ocena: ★★★★★★☆☆☆☆

PIERWSZE ZDANIE:

„Witam we wspaniałej rodzinie Sinclairów.”

OPIS:

Szacowna i bogata rodzina spędza wakacje na prywatnej wyspie. Dwóch braci i ich piękna siostra zaprzyjaźniają się z charyzmatycznym rówieśnikiem o politycznych ambicjach. Łącząca ich relacja niebawem zmieni się w destrukcyjną więź. Wypadek. Tajemnica. Kłamstwo. Wielka miłość. Prawda.

RECENZJA:

Cadence od zawsze spędzała wakacje w jednym miejscu. Na wyspie Beechwood. Każdy taki pobyt przesycony był pływaniem, wylegiwaniem na plaży, spotkaniami z liczną rodziną Sinclairów oraz spędzaniem każdej wolnej chwili z kuzynami: Johnnym, Mirren oraz przyjacielem rodziny, Gatem. Johnny, Mirren, Gat oraz ona. Byli Łgarzami. Każdy rok na wyspie był beztroski i szczęśliwy – wyjątkiem było lato piętnaste, w którym Cadence miała wypadek. Dziewczyna prawie się utopiła, a uderzenie w głowę o głaz spowodowało zaniki pamięci i potworne migreny. Co się stało tego dnia? Czemu pływała sama nocą? Dwa lata później wraca na wyspę, aby odkryć prawdę…

„Byliśmy łgarzami” to jedna z tych książek, które zbierają skrajne opinie. Niektórzy wychwalają ją pod niebiosa, a inni mieszają z błotem. I jak tu nie być zaintrygowanym? Czy znalazłam się w którejś z tych grup, a może uplasowałam się gdzieś pośrodku?

Sinclairowie to od wieków szanowany ród, na którego czele zasiada najstarszy jej członek, dziadek Cadence, Harris. Autorka stworzyła rodzinę, w której liczy się tylko bogactwo i pozory. Możesz płakać w samotności, ale w towarzystwie zawsze rób dobre wrażenie. „Nie rób sceny. Zachowuj się normalnie” – to magiczne zdania, które matka Cadence powtarza jak mantrę. Materializm króluje w ich świecie. Trzy córki biją się o majątek. Kto odziedziczy dobra po babci? Kto zostanie spadkobiercą dziadka? Wojna trwa…

„Byliśmy łgarzami” to książka, której nie czyta się dobrze. Przesączona zgnilizną, materializmem, uprzedzeniami. Rodzina Sinclairów była odrealniona. Żyła w złotej klatce pozorów i obłudy. Po prostu miałam ochotę wszystkich zrzucić z klifu. Im więcej masz, tym więcej chcesz – to stwierdzenie idealnie charakteryzowało poniektórych członków tej rodziny. Jad sączył się z każdej strony. Łgarze próbowali radzić sobie z tym zepsuciem, stawiać się, jakoś zaprotestować, ale sami padli jego ofiarą. Rodzinka z piekła rodem. Wolałabym być wydziedziczona.

Poza tym E. Lockhart ma specyficzny styl, który nie każdemu może podejść. Posługuje się krótkimi zdaniami, od których aż bije prostotą. Czasami przerywa wątek i nie kończy zdania albo przenosi je do następnej linijki. Ma w zwyczaju powtarzać dane słowo, aby pokreślić jego wagę oraz zaczynać zdania od „Gat poszedł…”, „Mama uważała…”, „Mirren stanęła…” itd.

Mocnym punktem książki jest zakończenie, które wręcz zwaliło mnie z nóg. Dawno nie przeżyłam takiego oszołomienia. Po odkryciu prawdy musiałam przeanalizować całą książkę od początku. Przemyśleć każde wydarzenie i rozmowę. „Byliśmy łgarzami” z pewnością wywołuje wiele emocji – niekoniecznie tych pozytywnych, ale lepsze takie niż żadne. Trudno mi jednoznacznie ją ocenić. Rozumiem, że autorka chciała przekazać, że impulsywne działanie nawet wynikające ze szczerych pobudek może doprowadzić do tragedii, której nie będzie dało się cofnąć. Apeluje: dobrze wszystko przemyśl, zanim zrobisz najgłupszą i nieodwracalną rzecz, jaką możesz tylko w życiu uczynić, bo nie dostaniesz drugiej szansy.

5 książek, których wydania chcę zobaczyć w Polsce #22

16:15

Witajcie!

Dzisiaj przychodzę do Was z kolejnym, już 22 zestawieniem książek, które chętnie zobaczyłabym w polskich księgarniach.
Starałam się postawić na różnorodność. Ciekawi co tym razem zwróciło moją uwagę?
Zapraszam!

Bardziej niż czegokolwiek innego, Joel pragnie być Rithmatist. Rithmatists mają moc wlewać życie w dwuwymiarowe postacie znane jako Chalklings. Rithmatists są jedyną obroną ludzkości przed dzikimi Chalklings. Po niemal całkowitym opanowaniu Nebraski, dzicy Chalklings zagrażają już prawie wszystkim wyspom amerykańskim.

Jako syn ubogiego rzemieślnika w Akademii Armediusa, Joel może tylko obserwować, jak studenci Rithmatist poznają sztukę magiczną, ale zrobiłby wszystko, żeby ćwiczyć razem z nimi. Wtedy uczniowie zaczynają znikać w dziwnym okolicznościach - ze swoich pokoi późną nocą, pozostawiając ślady krwi. Przydzielony, by pomóc profesorowi badającemu zbrodnie, Joel i jego przyjaciółka Melody, znajdują się przed nieoczekiwanym odkryciem – odkryciem, które zmieni Rithmatics oraz ich świat na zawsze.

••• ••• •••

Ocena na GR: 4,25 (prawie 40 tyś. głosów)

Gatunek: Young Adult/Fantastyka

Seria: The Artist Trilogy #1

Najlepiej oceniona książka w tym zestawieniu. Jednak to Sanderson, więc żadne zaskoczenie ;P Aż dziwne, że ta powieść trafiła tu tak późno, bo wiecie (bądź właśnie się dowiedzieliście), jak kocham twórczość Brandona Sandersona i dość, że po jego książki mogę sięgać w ciemno, to jeszcze czuję wręcz przymus, aby zaznajomić się z każdą. Cokolwiek napisze ten pan wiedzcie, że to przeczytam ;) „The Rithmatist” to kolejna po Mścicielach oraz Alcatrazie seria dla młodszych czytelników. Tym razem również zapowiada się oryginalnie.

To było wielkie kłamstwo. Największe kłamstwo, jakie kiedykolwiek wypowiedziała. Rozległo się echem w jej głowie, a dziewczyna za jej oczami - dziewczyna, która znała prawdę - krzyknęła, a jej krzyk powtórzył się wraz z kłamstwem.

"Czy jesteś zakochana w Noah, Mercedes?" Zapytała Cora. "Mam na myśli… Wiem, że go kochasz. Jesteście przyjaciółmi od zawsze. Ale czy jesteś w nim zakochana?”

Gdyby to był ktokolwiek inny - ktokolwiek - Mercedes, wypięłaby klatkę piersiową, skrzyżowałaby chude ramiona i wyzłałaby wszystkie swoje uczucia. Zgłosiłaby pretensje do niego. Ale to była Cora. Odważna, piękna, połamana Cora i Cora też kochała Noah.

Więc Mercedes skłamała.

I z tym kłamstwem go straciła. Z tym kłamstwem przypieczętowała swój los.

Była najlepszą przyjaciółką, druhną, matką chrzestną. Była tam w dobrych i złych czasach, podczas wzlotów i upadków, w najważniejszych chwilach i drobnych momentach. I była tam, kiedy wszystko się rozpadło.

To jest opowieść o dziewczynie, która nie dostała faceta.

••• ••• •••

Ocena na GR: 4,19 (prawie 3,5 tyś. głosów)

Gatunek: Romans

Seria: -

Niedawno ma mieć swoją premierę kolejna książka Amy Harmon („Biegając boso”), a ja już wybiegam w przyszłość i czekam na następną. Szczerze mówiąc, a raczej pisząc nie wiem czy sięgnęłabym po „The Smallest Part”, gdyby nie to, że jest to powieść tej pani, gdyż trochę się boję, że będzie za dużo wzdychania i zbolałych dywagacji. Jednak przeważyło to, że do tej pory książki Harmon (Prawo Mojżesza, Pieśń Dawida, Making faces, Słowo i miecz) bardzo mi się podobały. Tej również dam szansę.

Cassie O'Malley stara się utrzymać głowę nad powierzchnią wody - dosłownie i metaforycznie - od urodzenia. Minęło dwa i pół roku od kiedy matka Cassie wbrew jej woli zamknęła ją w szpitalu psychiatrycznym, a teraz, w wieku osiemnastu lat, Cassie jest już w stanie odzyskać swoje życie i odkrywać świat na własnych warunkach.

Jednak, gdy Cassie odkrywa głębiny swojego nowego otoczenia, zaskakujące prawdy, które odrywa w związku ze swoją rodziną, uniemożliwiają odcięcie więzów burzliwej przeszłości. A kiedy relacja matka-córka, która określiła dzieciństwo i okres dojrzewania Cassie grozi, że znowu ją pogrąży, dziewczyna musi zdecydować: czyja wersja historii jest prawdziwa? I najważniejsze: czyje życie musi uratować?

Odażna opowieść o kruchej zażyłości matek i córek oraz o uczeniu się kochać siebie. „The first time she drowned” przypomina nam, że musimy zanużyć się głęboko w naszą przeszłość, jeśli chcemy kiedykolwiek iść do przodu.

••• ••• •••

Ocena na GR: 3,98 (ponad 4 tyś. głosów)

Gatunek: Young Adult

Seria: -

Nie wiem, co przyciąga mnie do tej książki, ale spodobał mi się opis. Troszkę musiałam doczytać i dowiedziałam się, że jest to lektura dość ciężka, poważna, przejmująca i pięknie napisana - oczywiście nie wiadomo czy u nas nie straci na tłumaczeniu. W każdym razie traktuje głównie o problemach psychicznych, dysfunkcyjnych relacjach matka-córka, rozpoznawaniu różnicy między miłością warunkową i bezwarunkową. Oby kiedyś się u nas pojawiła :)

Lekarz więzienny wstrzykuje do krwiobiegu seryjnego mordercy specjalną formułę zaprojektowaną tak, aby więzień zachował przytomność podczas, gdy jego ciało będzie gnić w grobie. Ale wszystkie leki mają nieprzewidziane skutki uboczne. Zanim mógł zostać pochowany, zabójca się budzi. Głodny. Zarażony. Zaraźliwy. Tak kończy się świat. Nie hukiem... ale kęsem.

••• ••• •••

Ocena na GR: 3,96 (ponad 5 tyś. głosów)

Gatunek: Horror/Science Fiction/Postapokalipsa

Seria: Dead of Night #1

Nie ma to jak zombie ;) Gdy trafiłam na ten opis, zawiesiłam się na moment i miałam ochotę powiedzieć „Eeee… poważnie?”. To brzmi cudacznie, nienormalnie, niewiarygodnie i zdecydowanie chcę to przeczytać!

Kiedy Ella Longfield podsłuchuje dwóch atrakcyjnych młodych mężczyzn flirtujących z nastoletnimi dziewczynami w pociągu, nie wzbudza to jej podejrzeń - dopóki nie uświadamia sobie, że są świeżo po opuszczeniu z więzienia. Jednak coś ją powstrzymuje przed wezwaniem pomocy. Następnego dnia dowiaduje się, że jedna z dziewcząt - piękna, zielonooka Anna Ballard - zniknęła.

Rok później Anna nadal jest zaginiona, a Ella nie może pozbyć się poczucia winy z powodu tego, czego nie zrobiła. Jak się okazuje, nie jest jedyną osobą, która nie może zapomnieć. Ktoś wysyła jej listy z groźbami, co powoduje, że kobieta zaczyna bać się o swoje życie.

A potem z okazji rocznicy zaginięcia odkrywa, że przyjaciele i rodzina Anny mogą mieć coś do ukrycia. Najlepsza przyjaciółka Anny, Sarah, nie opowiedziała całej prawdy o tym, co naprawdę wydarzyło się tamtej nocy - a jej rodzice zachowali własne sekrety.

Ktoś wie, gdzie jest Anna - a wszyscy milczą. I obserwują Ellę...

••• ••• •••

Ocena na GR: 4,11 (ponad 47 tyś. głosów)

Gatunek: Thriller

Seria: -

Nie wiem czemu ten opis trochę kojarzy mi się z „Dziewczyną z pociągu” Pauli Hawkins. Zapewne przez ten pociąg ;P Mam nadzieję, że Ella nie będzie tak denerwującą postacią jak Rachel. Doczytałam, że jest to trzymający w napięciu thriller psychologiczny ukazany z perspektywy wielu postaci, a nie tylko Elli – to chyba przeważyło ;)

22 zestawienie za nami :)
Jak Wam się widzą wymienione przeze mnie książki? Chcielibyście którąś przeczytać?

RECENZJA: Boski ogień - Brian Staveley

11:33

Autor: Brian Staveley

Tytul oryginalu: Providence of Fire

Cykl: Kronika Nieciosanego Tronu #2

Stron: 808

Wydawnictwo: Rebis

Data wydania: 10 lutego 2016

Gatunek: Fantastyka

Narracja: trzecioosobowa

Narracja: Valyn/Adare/Kaden

Czas czytania: 5 dni

Moja ocena: ★★★★★★★★☆☆

PIERWSZE ZDANIE:

„Gdy Sioan dotarła na szczyt wieży i wyszła w chłód nocy, zimne powietrze zapiekło gniewnie jej płuca, jakby chciało dorównać furii szalejącego na ulicach ognia.”

OPIS:

Adare ucieka z Pałacu Brzasku, aby stawić czoło spiskowi wymierzonemu w jej rodzinę. Gdy roznosi się wieść, że jest ulubienicą bogini-patronki cesarstwa Annuru, znajduje zwolenników, którzy pomagają jej zawładnąć stolicą. Groźba inwazji barbarzyńskich hord każe jednak rywalom zjednoczyć siły przeciwko wspólnemu wrogowi.
Nieuchronnie narasta też konflikt Adare z jej bratem Valynem, dezerterem z elitarnej cesarskiej jednostki wojskowej - Kettralu. Ich brat Kaden, prawowity dziedzic Nieciosanego Tronu, toczy własną walkę i przedostaje się do stolicy przy pomocy niezwykłych sojuszników.

RECENZJA:

Adare odkryła kto był prawdziwym zabójcą jej ojca. Wie, że sama nie wymierzy sprawiedliwości i jedyna nadzieja w tym, że uda jej się znaleźć sojuszników. W tym celu ucieka z pałacu i przyłącza się do pielgrzymki wędrującej na południe do Olonu. W tym samym czasie uznany za zdrajcę Valyn jest przekonany, że siostra sprzymierzyła się z wrogiem, natomiast Kaden, prawowity dziedzic, obiera inną drogę. Tylko czy będzie ona prowadziła na Nieciosany Tron? Aczkolwiek prawdziwe zagrożenie czai się gdzie indziej. Barbarzyńscy Urghulowie zagrażają cesarstwu od północy. Czy podzielony kraj będzie w stanie się bronić?

Pierwszy tom „Kroniki Nieciosanego Tronu” był dobrą powieścią fantastyczną z ciekawym światem przedstawionym. Czasami odczuwałam lekkie znużenie, ale ostatecznie debiut Briana Staveleya uznałam za udany. W każdym razie po ciągłym odkładaniu lektury drugiej części w końcu uznałam, że nadszedł jej czas i wzięłam się za jej czytanie. Jakie były moje wrażenia? Czy kontynuacja okazała się lepsza od swojej poprzedniczki?

Zacznę od tego, że „Boski ogień” podobnie, jak „Miecze cesarza” nie porwał mnie od pierwszych stron. Nie wiem czym było to spowodowane. Może, gdybym nie zwlekała z sięgnięciem po kontynuację wyglądałoby to inaczej, emocje byłby świeższe, a może chodziło o to, że akcja rozwijała się dość melancholijnie i jeśli już się coś działo, to nie wzbudzało żadnej mojej reakcji. Autor potrzebował trochę czasu, aby rozkręcić niektóre wątki. W ostateczności książka wciągnęła mnie dopiero mniej więcej od 250 strony. Jednak to, co się działo od tego momentu, to było istne szaleństwo!

Podobnie, jak w pierwszym tomie, tak i tutaj mamy narrację trzecioosobową z trzech punktów widzenia – Valyna, Adare oraz Kadena. Zważywszy, że rodzeństwo w przeważającej części akcji spędza czas w osobnych partiach cesarstwa (a nawet poza nim), to z pewnością dobre posunięcie. Dzięki niemu nic nam nie umyka. Jesteśmy w centrum każdego istotnego wydarzenia, a trzeba przyznać, że żadne z dzieci zamordowanego władcy nie próżnuje i zrobią wszystko, aby odzyskać władzę i uratować ród.

Muszę przyznać, że postaci, które wykreował Staveley są niezwykle autentyczne, wręcz namacalne. Przeżywają prawdziwe emocje, popełniają błędy, okazują słabość. Może i mamy do czynienia z wytrenowanym kettralowcem, który powinien być nieustraszony, z księżniczką wychowaną w pałacu, która zdaje się delikatna, czy z nieokrzesanym wychowankiem mnichów, który nie nadaje się na władcę, ale czy na pewno tak jest w rzeczywistości? Bohaterowie potrafią zaskoczyć, z biegiem akcji zmieniają się, doświadczenia ich hartują. Najmniej lubianą przeze mnie postacią była Adare, a to dlatego, że nieraz nie potrafiłam zrozumieć jej postępowania. Miałam ochotę krzyczeć „co ty wyrabiasz, kobieto?!”. Poza tym brakowało mi lepszego ukazania postaci drugoplanowych. Mamy ich sporo, chociażby towarzyszy Valyna - Gwenne, Annick, Laitha i Talala. Ich osobowości zostały z grubsza nakreślone, ale brakowało mi szczegółów z ich życia czy przeszłości.

Wydaje mi się, że największym plusem tej powieści jest to, że nie da się przewidzieć zakończenia. Ba! Co tam zakończenie, nie da się domyślić, co będzie po tym, jak przewiniemy kartkę. „Boski ogień” to chyba najbardziej nieprzewidywalna książka, z jaką miałam do tej pory do czynienia. Bohaterowie mogli sobie gdybać, wymyślać plany, które nagle legły w gruzach i trzeba było improwizować, a z tej improwizacji wychodziły nieraz dziwne i szalone rzeczy.

Świat wykreowany przez Staveleya nieodmiennie mnie zachwyca – religia ta starsza i współczesna, historia Annuru, skłócone ze sobą ludy tworzą naprawdę imponujący i jednolity zestaw. Do tego dochodzi magia krwiopijców (ale nie tylko). Magia, która nadal stanowi zagadkę, no i oczywiście nie mogłam zapomnieć o rozwijającej się intrydze, która jest najistotniejszym i najbardziej atrakcyjnym ogniwem. To ona napędza akcję i tworzy zagmatwaną sieć kłamstw i spisków. W pewnym momencie zaczęłam zastanawiać się kto jest wrogiem, a kto sprzymierzeńcem. W tej książce nic nie jest jednoznaczne.

Walka o władze, krwawe bitwy, niespodziewani sprzymierzeńcy, bolesne zdrady i łamiące serce śmierci - to tylko namiastka tego, co przygotował Brian Staveley. Książka jest wielowątkowa, zaskakująca, momentami przerażająca, pełna nie do końca wyjaśnionych tajemnic. Pomimo statycznego początku, jestem zachwycona. Ten tom podobał mi się bardziej od pierwszego. Oby tendencja zwyżkowa się utrzymała. Aby się przekonać nie pozostaje mi nic innego, jak sięgnąć po finał tej trylogii – oby autor jeszcze nieraz mnie zaskoczył!

Cykl „Kronika Nieciosanego Tronu”:

1.Miecze cesarza

2.Boski ogień

3.Ostatnia więź

Stosik #18

16:15

Witajcie!

W końcu przychodzę do Was ze sosikiem książek, które udało mi się kupić w ubiegłych miesiącach. Ostatni Book Haul był w połowie listopada, więc jakieś pół roku temu. Nie pokazałam swoich zdobyczy wcześniej z jednego prostego powodu – kupowałam prawie same ebooki i nie widziałam w tym sensu. Jednak ostatnio kupiłam kilka cudeniek, dlatego uznałam, że najwyższa pora je Wam zaprezentować :D

Zapraszam!

Zakupy internetowe:

Dwa zamówienia – jedno z Chodnika literackiego, a drugie z niePrzeczytane.

1. „Wampir z KC” Andrzej Pilipiuk – książka kupiona mojemu chłopakowi. Szczerze mówiąc nie wiem czy przeczytam. Nie znam nic tego autora. Czytał ktoś tę serię?

2. „Łatwo być Bogiem” Robert J. Szmidt – j.w. czytałam „Toy Land” tego autora, które jakoś szczególnie mnie nie zachwyciło, ale może kiedyś dam szanse tej książce.

3. „Historia bez cenzury” Wojciech Drewniak – j.w. powieść autorstwa Wojtka prowadzącego kanał o takiej samej nazwie, który bardzo lubię oglądać, więc z przyjemnością ją przeczytam :)

4. „Świat według Clarksona. Tak jak mówiłem” Jeremy Clarkson – j.w. nie miałam okazji przeczytać nic Clarksona, ale Top Gear lubię, więc nie mówię nie.

5. „Simon oraz inni homo sapiens” Becky Albertalli – chciałam kupić ebooka, ale okazało się, że nie ma, dlatego skusiłam się na wersje papierową.

6. „Roar” Cora Cormack – podobna sytuacja, jak w przypadku książki Albertalli. Naszukałam się w internetach, a ebooka nie znalazłam w żadnym sklepie. No cóż… teraz mam na półce.
7. „Niedźwiedź i słowik” Katherine Arden – tę książkę chciałam przeczytać od dawna, więc nie zastanawiałam się nawet minuty przed kupieniem. Na plus jest akcja osadzona w Rusi. A poza tym uwielbiam retellingi ;)

8. „Słowo i miecz” Amy Harmon – trzy poprzednie książki pani Harmon (Prawo Mojżesza, Pieśń Dawida oraz Making Faces) bardzo mi się podobały, dlatego nie zastanawiałam się nawet przez moment przed sięgnięciem po kolejną. Książka już przeczytana i recenzja na pewno kiedyś pojawi się na blogu :) Kiedyś - słowo klucz ;P
9. „451° Farenhaita” Ray Bradbury – klasyka, którą muszę poznać i która w końcu została wznowiona. Długo trzeba było czekać. Wkrótce na pewno się za nią zabiorę :)

10. „Slade House” David Mitchell – u mnie z Mithcellem w kratkę - "Czasomierze" super, "Widmopis" już gorzej. "Slade House" plasuje się gdzieś pośrodku. Recenzja pojawi się zapewne dopiero za kilka miesięcy.

11. „Endymion” Dan Simmons – niedawno przeczytałam drugi tom, więc przeszyła pora na zakupienie trzeciego.

12-13. „Dawca przysięgi” tom I oraz II Brandon Sanderson – moje największe skarby ❤ Właśnie kończę drugą część i ło matko, co tam się dzieje! Jak ja wytrzymam tyle lat czekania na 4 tom?

E-booki:

Pora na książki elektroniczne, które zdecydowanie u mnie dominują (cóż zrobić, jak się mieszka na 30 m²) więc się nie przeraźcie, bo tym razem zaszalałam. Sporo z nich już przeczytałam, a reszta czeka spokojnie na swoją kolej.

P.S. Starałam się dodawać w kolejności kupowania.

P.P.S. Nie do końca pamiętam gdzie kupowałam poszczególne książki. Większość na Virtualo, w Taniej Książce. Rzadziej na iBuk, Edyp, Ravelo, Gandalf, Woblink (gdy miałam zniżki), Muza. A nawet jedną czy dwie książki udało się dorwać w Empiku po dość zacnych cenach. Po prostu szłam tam gdzie było najtaniej ;)

14. „Przesyłka” Sebastian Fitzek – kolejna książka niemieckiego pisarza do kolekcji – już nawet nie pamiętam która :P Powieść dobra, teraz czaję się na "Lot 7a". Czytał ktoś?

15. „Dzieci Edenu” Joey Graceffa – czytałam/słyszałam o niej wiele dobrego, więc byłam jej ciekawa, a poza tym to dystopia, więc ten tego… ;)

16. „Artemis” Andy Weir – „Marsjanin” bardzo pozytywnie mnie zaskoczył. Słyszałam, że druga powieść autora to nieporozumienie, ale chyba chcę się przekonać na własnej skórze.

17. „To, co zostawiła” Ellen Marie Wiseman – powieść bardzo wychwalana, więc uznałam 'czemu nie?'

18. „Głęboka próżnia” Alexandra Duncan – drugi tom serii „Ocalona”. Trochę trudno mi się za nią zabrać, ale na pewno kiedyś przyjdzie na nią czas.

19. „Siła, która ich przyciąga” Brittany C. Cherry – czwarty i ostatni tom serii „Żywioły” – aż przykro. Książka bardzo dobra. Postawiłabym ją na równi z „Wodą, która niesie ciszę”. >recenzja<

20. „Dziesięć tysięcy żyć” Michael Poore – skupiająca się wokół tematu reinkarnacji, który bardzo lubię w powieściach. Kojarzy mi się troszkę z „Pierwszych piętnaście żywotów Harry’ego Augusta”. Okładka piękna, oby treść okazała się równie dobra.

21. „Okrutna pieśń” Victoria Schwab – nowa seria autorki „Mroczniejszego odcienia magii” i moim zdaniem lepsza. Czekam na kontynuację. >recenzja<

22. „Modyfikowany węgiel” Michard Morgan – książka, która kupiła mnie swoim opisem. Mam nadzieję, że przypadnie mi do gustu :)

23. „13 minut” Sarah Pinborough – powieść z ciekawym motywem przewodnim dziewczyny, która przeżyła śmierć kliniczną trwająca 13 minut. Niestety gorzej z wykonaniem. Recenzja już napisana i czeka na opublikowanie.

24. „W domu” Harlan Coben – seria o Myrionie, do której mam olbrzymi sentyment. Cudownie było wrócić do niej po latach :D

25. „Tamte dni, tamte noce” Joey Graceffa – książka, której trochę się obawiam, bo zbiera bardzo skrajne opinie, ale z drugiej strony jestem jej ciekawa, więc dam jej szanse.

26. „Kocham cię bez słów” Abbi Glines – dość często sięgam po książki pani Glines, mimo iż nie są to najlepsze romanse jakie czytałam w życiu. Jednak na rozluźnienie w sam raz :)

27. „Aż do śmierci” Jennifer L. Armentrout – bardzo lubię serię „Lux” tej autorki i byłam ciekawa jak poradzi sobie w kryminale. Poradziła sobie średnio, ale więcej napiszę w recenzji.

28. „Bez pożegnania” Mia Sheridan – po powieści Sheridan sięgam w ciemno. Nie wszystkie były udane („Bez uczuć”), ale „Bez pożegnania” jest jedną z moich ulubionych. Teraz czekam na „Bez lęku” :)

29. „Wszystko przed nami” Samantha Young – książka, która mnie zaskoczyła. Poprzednie książki pani Young były dobre, ale nie zachwycające, dlatego i tym razem spodziewałam się czegoś co najwyżej poprawnego, a dostałam naprawdę świetny romans.

30. „Dzień 7” Kerry Drewery – drugi tom serii „Cela 7”. Całkiem udana. Recenzja wkrótce :)

31. „Niedoskonali” Danielle L. Jensen – prequel do trylogii „Klątwa”. Fani na pewno będą zachwyceni.

32. „Martwa jesteś piękna” Belinda Bauer – kryminał, który zaintrygował mnie opisem. Szkoda, że jako czytelnicy od razu wiemy kto jest sprawcą. Zdecydowanie wole razem bohaterem gonić za przestępcą.

33. „Marzyciel” Lani Taylor – muszę przyznać, że na początku średnio chciałam przeczytać tę powieść, jednak z czasem zostałam przekonana i dam jej szanse. Mam nadzieję, że nie pożałuje.

34. „Papierowa księżniczka” Erin Watt – słaba książka z intrygującym zakończeniem. Co jak co, ale pani Watt potrafi skusić czytelnika do kontynuowania serii. Mimo iż mam sporo zastrzeżeń biorę pod uwagę lekturę drugiego tomu, gdy zostanie wydany w Polsce. Gdzie tu logika? ;P

35. „Raczej szczęśliwy niż nie” Adam Silvera – książka, która wywołała sporo zamieszania zarówno za granicą, jak i w Polsce. Okazała się całkiem ciekawa. Recenzja na pewno wkrótce się pojawi :)

36. „Dziesięć poniżej zera” Whitney Barbetti – czekałam na nią dość długo i w końcu jest :D Oczywiście przeczytana zaraz po kupieniu, bo nie mogłam czekać. Naprawdę świetna.

37. „Jej wysokość P.” Joanne MacGregor – kupiona w jakiejś promocji. Jak zobaczyłam cenę, nie mogłam się oprzeć ;) Książka już przeczytana i była świetna. Recenzja już czeka na opublikowanie :)

38. „Zabić Sarai” J.A. Redmerski – po książki pani Redmerski sięgam w ciemno. „Zabić Sarai” okazała się gorsza niż dylogia „Na krawędzi nigdy”, ale całkiem przyjemnie się czytało. Jedynie przeraża mnie ilość tomów, bo jest ich aż 7!

39. „Zanim zostaliśmy nieznajomymi” Renee Carlino – kolejny romans w kolekcji. Lekka, niezobowiązująca i przyjemna. Cóż poradzę, że lubię takie książki?

40. „Tancerze burzy” Jay Krostoff – „Illuminae” oraz „Nibynoc” już za mną, więc teraz przyszła pora na serię „Wojna lotosowa”. Całe tło fabularne tej książki jest genialne i z pewnością wkrótce będę musiała rozejrzeć się za drugą częścią.

41. „Wieża świtu” Sarah J. Maas – kupiłam chyba z obowiązku ;P Przydałoby się przeczytać przed 6 tomem.

42. „Kamienne niebo” N.K. Jemisin – trzeci tom serii „Pęknięta ziemia”. Serii, która okazała się wielkim zaskoczeniem 2017 roku. Teraz pora na finał tej historii.

43. „Nieznośny ciężar tajemnic” Samantha Young – kolejna książka pani Samanthy Young i tym razem kupiona całkowicie w ciemno. Niedługo się za nią zabieram :)

I na tym kończą się moje zdobycze książkowe z ostatnich miesięcy :) Stosik całkiem zacny :D
Czytaliście coś z niego? A może macie chrapkę na którąś z nich?

Wyzwania

RECENZJA: Zniewolony książę - C.S. Pacat

RECENZJA: Byliśmy Łgarzami - E. Lockhart

5 książek, których wydania chcę zobaczyć w Polsce #22

••• ••• •••

••• ••• •••

••• ••• •••

••• ••• •••

••• ••• •••

RECENZJA: Boski ogień - Brian Staveley

Stosik #18

Obserwatorzy

Facebook

Kategorie

Archiwum bloga

Wydawnictwa

Popularne posty

Lubimy Czytać

Formularz kontaktowy

Wyzwania

RECENZJA: Zniewolony książę - C.S. Pacat

RECENZJA: Byliśmy Łgarzami - E. Lockhart

5 książek, których wydania chcę zobaczyć w Polsce #22

••• ••• •••

••• ••• •••

••• ••• •••

••• ••• •••

••• ••• •••

RECENZJA: Boski ogień - Brian Staveley

Stosik #18

Obserwatorzy

Facebook

Kategorie

Archiwum bloga

Wydawnictwa

Popularne posty

Lubimy Czytać

Formularz kontaktowy

Autorzy

Gatunek

Oceny