RECENZJA: Dwa życia Kiki Kain - M.A. Trzeciak

Jest to moje pierwsze spotkanie z prozą M.A. Trzeciak i nie urywam, że jest mocno zaskakujące, wstrząsające i naprawdę poruszające. Sama nie wiem czego się spodziewałam, ale najwyraźniej nie tego co zostało mi dane. Książka jest pełna niespodzianek, przesiąknięta jest magią i tajemniczością.

Wydarzenia w „Dwóch życiach Kiki Kain” dzieją się na dwóch płaszczyznach. Historia tytułowej Kiki Kain lub jak wolicie Karoliny Klementyny Kain opowiedziana jest z przez dwóch zakochanych w niej pisarzy .Wizja Teodora jest całkowicie różna od wizji Radona. Każdy z nich spostrzega dziewczynę inaczej. Ci dwaj mężczyźni spotykają się w gronie znajomych w barze „Uszy Jamnika” i snują swe opowieści. Sprzeczają się na temat przeszłości dziewczyny, którą mieli okazję spotkać po raz pierwszy w tymże barze.

Wbrew pozorom książka zaczyna się bardzo typowo. Poznajemy życie Kiki, która w czasie swojego dzieciństwa przejawiła wiele zdolności artystycznych. Nikt się nie dziwił tym artystycznym zapędom, gdyż dziewczyna pochodziła z rodziny wszechstronnie uzdolnionej. Jej matka była poetką, a babka rzeźbiarką.  Niestety nieoczekiwanie w piąte urodziny Kiki, jej matka opuszcza rodzinny dom i już nigdy nie wraca. Od tej pory cały świat naszej bohaterki zmienia się diametralnie. Wszelka wena ją opuszcza, nie potrafi skupić się na żadnym twórczym działaniu. Historia Karoliny Klementyny Kain kończy się w momencie, kiedy postanawia opuścić babkę i wyruszą w samotną podróż.

Bardzo przypadł mi do gustu klimat książki. Jest w niej wiele niewiadomych, niejasności. Podczas jej czytania niejednokrotnie łamałam sobie głowę o co w niej chodzi. Jeśli oczekujecie, że w powieści będzie dużo akcji, to się możecie nieco zawieść. Jest ona bardzo nastrojowa, refleksyjna, wszystko rozwija się niespiesznie, bardzo wolno wkraczamy świat stworzony przez M.A. Trzeciak i stopniowo odkrywamy jego tajemnice. Przez to książka nie każdemu może przypaść do gustu, gdyż jest ona bardzo nostalgiczna. Jednak fabuła jest zgrabnie poprowadzona, misternie przemyślana, a samo zakończenie wgniata w fotel.

„Dwa życia Kiki Kain” traktuje przede wszystkim o sztuce oraz sile wyobraźni. Bez ludzkiej fantazji i jej tworów życie straciłoby sens. Jednak może ona być również bardzo niebezpieczna. Często może prowadzić do zguby, pułapki bez wyjścia, zatracenia w świecie fikcji.

Autorka ukazuje również jak ludzie radzą sobie z niewyobrażanym cierpieniem. Jakie mechanizmy obronne zachodzą w człowieku, aby pozwolić mu przetrwać te najtrudniejsze chwile.

I co najważniejsze przypomina, że każdy człowiek może posiadać wiele osobowości i każdy może spostrzegać nas w inny sposób. Myślę, że książka jest jedną wielką metaforą – naprawdę wiele zagadnień poruszanych jest przez autorkę.